zaterdag 24 september 2016

Renoveren * een glimp van de luiken en buitenverfwerk

"Het is zo stil bij jullie?!"


Ja, virtueel kan dat zeker kloppen. Er passeert af en toe een blogpost over de omgeving maar renovatiegewijs lieten we nog niet veel zien...

want in het echte leven is ons vredevolle stille groene landschap aan de voet van de Mont Ventoux er niet zo van overtuigd dat het hier zo stil is bij ons...


Zagen.
Boren.
Schaven.
Schuren.
Vijzen.
Kloppen.

En meer van dat lawaaierig.
Noem iets en we maken er lawaai mee.

Koffiepauze.

En wederom opnieuw.


De mannen hebben vaker meer lawaai mee dan ik. Ik ga voornamelijk voor het schuren met hoofdtelefoon - Lawaai?! Waar?! - om daarna beloond te worden met een goeie portie verfwerk. Één van mijn favoriete bezigheden: verf! Je ziet diezelfde luiken of dat verouderde meubelstuk zo onder je handen veranderen. Roest, verweerde verf en vernis verdwijnen onder de schuurmachine (met stevig armwerk). Even ontvetten en afwassen en onder mijn verfborstel komen er prachtige kleuren tot leven.

Nu, we laten de kleurenpracht vooral in onze tuin tot al zijn glorie bloeien maar voor het huis, de rest van het tuin en de omgeving van het zwembad prefereren we eenvoud en soberheid.

We laten u al een glimp zien van waar we mee bezig zijn - of ik dan toch - als ik de mannen niet assisteer in de èchte renovatiewerken - waarover later zeker véél meer - , want er zijn nog een ontelbaar aantal luiken en ramen te verven... en dan kan binnen de rest van het verfwerk voortgezet worden. Op dit moment is het volop profiteren van zoveel mogelijk buitenwerk. Al is het vooral haasten met verven, want nog voor de verf op het luik is, is hij al droog!

De luiken gaan van marron naar antraciet. De ramen gaan van marrron naar eierschaal. De leuning en de rest van het ijzerwerk van afgeschenen donkergroen naar antraciet. 
Mooi aansluitend bij onze papieren huisstijl, waarvan we ook alleen nog maar de cadeaubons (hier) lieten zien....

Het fonteintje van verweerd groen met veel roest naar hoogglans zwart.







VOOR: 




 

NA:







zaterdag 17 september 2016

Avignon

Avignon.
De stad der verhalen.
Mythes.
Mysteries.
Sfeer.
Gezelligheid.
Geschiedenis.
Vult u zelf maar aan.

Ik weet eigenlijk niet waar te starten om Avignon te beschrijven. Avignon moet je beleven. Alle tijden van de dag en van het jaar is dat een prachtstad. Of je nu gaat voor het wereldberoemde theaterfestival, voor de vele markten, voor de sfeer van een oude stad, voor de Provençaalse sfeer, voor de prachtige zachtbeige huizen uit Franse steen, voor de vele verhalen, voor het lekkere eten en de gezellige terrassen, ... in Avignon kan je je nooit vervelen.

Ik nam onderstaande foto's tijdens een mistralgeblazen, hete julidag. We vertrokken, maar weer eens door een lang maar dringend telefoontje naar Orange, veel te laat en hadden niet veel parkingmogelijkheden meer over. De beste optie is dan rustig parkeren aan het mooie, maar veel te vaak overgeslagen, Villeneuve-lèz(s)-Avigon. Je hebt er prachtige zichten op de Palais des Papes en onze Mont Ventoux. - Je begrijpt ineens ook waarom de pauzen dit als nieuwe uitvalsbasis kozen... en hier de verbinding met hun brug wilden doorzetten! - Je wandelt daarna de dubbele Rhônebrug over en kan ten volle starten met genieten van de vele indrukken die Avignon je dan al biedt.

In Avignon kan ikzelf vooral genieten van de zachte, vergrijsde en beige tinten die de stad een sjiek chachet geven... maar deze keer ging ik ook overstag voor de felle kleurenpracht van het paraplustraatje - die onze gamins lieten kirren - en gingen we ten volle op in het straattheater samen met onze gamins.

Ik las net het boek 'Kruis en Munt' van Koen Strobbe, wat zich grotendeels afspeelt in Avignon. Een absolute aanrader voor wie van thrillers houdt! (meer details: klik hier). Het boek kregen we van een lieve vriendin die het een toepasselijk 'afscheidscadeau' vond. Het boek is het debuut van deze Vlaamse wijnboer die zich in de Provence gevestigd heeft. Je bezoek aan Avignon krijgt meteen een extra dimensie.

Het daglicht verandert volcontinu in de Provence en dat is in Avignon niet anders ... getuige daarvan zijn de vele foto's die we weeral namen! Deze keer dus weinig woorden in deze blogpost maar des te meer beelden.








Passeren langs Hotel d'Europe geeft me altijd meteen zin in al dat ander moois dat verder volgt ... Wat een prachthotel!


Zoek onze stoere skaterMax...
















woensdag 14 september 2016

Maison Malaucène * onze gasten in 2016 èn onze wifi

Om nog maar eens verder te gaan met het beantwoorden van één van de FAQ ...
welke gasten verbleven/verblijven er zoal in onze Maison?

Nu we van deze geweldig sympathieke groep Nederlandse fietsers - onze vorige gasten - hun mooie foto op de (volgestickerde) top kregen, delen we deze graag met u
en vertellen we wat meer over onze andere gasten en hoe we de wifi in de Maison regelden.



Dit eerste jaar hadden we een enorm boeiend en gevarieerd allegaartje aan gasten, met telkens weer als kenmerk dat het stuk voor stuk bijzondere gasten voor ons waren;
gaande van de soloreizende Italiaan, over een Canadees fietserstrio, langs lieve vrienden, over een goede blogvriendin, langsheen ongekende enthousiaste Nederlanders, om nog te zwijgen van de sympathieke Duitsers, fijne Vlamingen, Tjechen, Noren, gaande van familiereizen, over samenreizende gezinnen, langs gezellige koppels, naar fietsgroepen, wandelgroepen, allemaal variërend tussen de 1 en 8 personen!

***
Ter info :
Origineel was er slechts plaats voor 6 personen, maar nu er steeds meer vraag komt voor 7-8 personen, die het geen probleem vinden om slechts 1 badkamer en 2 WC's te delen, kan de Maison dus ook voor grotere groepen gereserveerd worden. Ik ben nog volop bezig om de website aan te passen en te vertalen.
Meer details vind je hier: Maison-Malaucene.weebly.com
***

De wereld komt dus naar ons toe op ons aller-favoriete plek van heel de wereld en dat vindt we zoo geweldig!

Verschillende verhalen verrijken ons leven.

Vandaag wil ik één van de eerste verhalen met u delen.

Eigenlijk hadden we in onze Maison geen wifi voorzien. Het is een heel oud huis met dikke muren, wat volgens ons alleen maar voor gefrustreerd internet-gesurf zou kunnen zorgen. Tegelijkertijd zijn er gratis wifimogelijkheden zat in de rest van het centrum ... en zijn we zelf wel te vinden voor remote- en schermloze vakanties,
maar dat was gerekend buiten één van onze eerste gasten, onze Italiaanse gast.
Voordat deze gast bij ons zou logeren, communiceerden we over zaken allerhande. De berichten waren vol lof over onze Maison, wat meteen een prachtige kickstart gaf aan ons internationaal verhuur-verhaal. Tijdens één van die mailtjes bleek ook het belang om in het huis zelf over wifi te kunnen beschikken - wegens onmisbaar voor zijn werk -. Ook de vorige gasten hadden wel de nood aan wifi aangegeven dus als goede gastvrouw, probeerde ik dan nog tijdig Orange gemobiliseerd te krijgen om ons van wifi te voorzien. Afspraak gemaakt: nog 2 dagen voor hij zou arriveren en onmiddellijk nadat de vorige gasten vertrokken, dus netjes tussenin gepast.
"Croket! Croket!" ... "Huh? Roepen ze ons nu op straat?!" Ja hoor, de techniekers van Orange hebben nochtans een adres èn GPScoördinaten op hun order staan maar toch prefereren ze de old-fashioned way, al roepende de klanten zoeken... "Wij komen uw internet aansluiten... Dat is zo geflikt... O, maar u heeft geen gat in uw muur?!" Euh ... Natuurlijk hadden we geen gat in onze muur! Waar zouden we dat in godsnaam moeten geboord hebben? Hoe groot moet dat zijn? Moeten oude dametjes met een internetwens ook zomaar ergens een gat in hun muur voorzien? Zullen we nu ineens dan boren? Heeft u enkele minuten de tijd voor ons? 
Naturlijk niet!
Er is geen weg naast deze vastberaden en tijdbesparende 'aansluiters der internet': Eerst zelf een gat voorzien en dan een nieuwe afspraak maken èn dan zal er internet voor u zijn.
U betaalt dan 2x de techniekerskosten en u heeft internet.
Zo simpel is dat.

Lap, daar gaat ons tijdig voorziene (en toen nog niet al te duur aangesloten) internet...
Het is tevens ook het weekend van OLVHemelvaart en dat betekent dat zelfs een spoedprocedure vakantiedagen neemt...

Vriendelijk en begrijpend als onze Italiaanse gast is, gaat hij akkoord om ons internet te laten aansluiten tijdens zijn verblijf. Oef. Afspraak gemaakt. Opa (wij zijn op dat moment nog in België!) paraat. Geen technieker te zien. Ook niet 5u wachten, na de voorziene afspraaktijd... Orange wordt maar weer eens gebeld vanuit België gebeld. Wachtmuziekjes worden al iets minder enthousiast meegezongen (wie bedenkt er ook de Orange-song? 'a-a-aaaaa ....'?! Dat klinkt alsof er steeds weer zaken bij hen blijven foutgaan!), maar bon, na een goed anderhalf uurtje wachten en doorverbonden te worden van dienst naar dienst, blijkt er nog steeds niemand te weten waar de desbetreffende technieker is gebleven.
Nieuwe afspraak. 2 weken wachten. Check. 

Met lood in mijn schoenen mail ik onze Italiaanse gast en spreek een vriendelijke maar internetloze boodschap in. Het hele weekend horen we elkaar niet. Het knaagt aan ons;  we hopen ten zeerste dat hij ten volle geniet van zijn internetloos verblijf en de tijd benut om te fietsen en genieten, kwestie van optimistisch te blijven, maar tegelijkertijd beseffen we ten volle dat we onze beloftes niet nakomen en als er nu iets is waar we zelf niet tegen kunnen... dan is het dat toch wel!
Maandagochtend blinkt mijn inbox... een nieuw bericht! Mijn hart bonkt in mijn keel... ik verwacht mij aan een boze, ontgoochelde mail, maar krijg een prachtig cadeau in de plaats:

Hi Dina,

...

At the end the lack of Internet gave me the chance to stay offline most of the time, so there's a good aspect.

...

French can be hard to track in some cases especially around holidays.

Your house is amazing, location is perfect, furnitured with taste and the views are incredible, from the belltower to the great ventoux ridge...furthermore I was blessed by the good weather until some hrs ago, so can't complain, actually I look fwd for the next time.
... 

Thanks a lot again.

...

Regards 
Rob


Zie, ook internetloos kan het leven (ècht) goed zijn! Het was de voorbode van nog meer prachtige gasten... of zoals Jean-Pierre, onze gast uit Roeselare schreef over ons op facebook: "er bestaan nog goede mensen in deze wereld!" en zo denken wij over de gasten die we dit jaar al mochten verwelkomen!

Noot: uiteraard was er ook de 'no-show' (zie hier) maar we proberen deze uitzondering bovenstaande regel te laten bevestigen! 

Onderaan 2 foto's uit de Maison die nog niet geblogd werden en door één van onze gasten als favoriet werden aangeduid ... ;-)
Meer foto's vind je hier.



zaterdag 10 september 2016

Lopen, wandelen & fietsen op en rond onze Mont Ventoux

Vaak krijgen we dezelfde vragen gesteld dus zullen we onze blog hier en onze websites (Maison(nette) Malaucène & Les Oliviers du Taulisson) binnenkort (najaar 2017) vervolledigen met een regelmatig geüpdate FAQ-pagina ;-)

Één van die vaak weerkerende vragen gaat over het sporten op en rond de Mont Ventoux.

1 woord:

FA-BU-LEUS!

Het is en blijft hier alle dagen van het hele jaar adembenemend mooi en steeds weer verrassend. Wij kiezen zelf het meest voor de minder betreden offroadpaden maar vaak ook voor de rustige geasfalteerde landweggetjes rondom onze Reus.

Natuurlijk krijgen we (sport)vragen vaak gesteld aangezien we zelf fervente fietsers en lopers zijn. Met de kinderen gaan we ook nog vaak lange en korte wandelingen maken dus we hebben ervaring zat... al hebben we nog steeds niet alles hier ontdekt en dat maakt het allemaal alleen maar des te boeiender! We proberen er af en toe over te bloggen maar al te vaak geven we gewoon onze ogen de kost en laten we onze fototoestellen of mobiele apparaten voor wat ze zijn, tijdens het sporten. O ja ... op dat vlak zijn we heerlijk ouderwets maar dat heet nu vooral 'slowliving'. Ten volle genieten van wat we doen zonder het ons moeilijk te maken ... Voor wie bij ons logeert, kan natuurlijk nog net iets makkelijker dat ene paadje of interessante toertje uitgelegd worden ;-) Alle andere (vaak praktische) vragen - ook per telefoon of per e-mail -, beantwoorden we nog steeds met veel plezier, al is het vaak zonder beeldmateriaal! Het allemaal zelf ontdekken, is het mooiste wat er is. Kaartjes allerhande liggen bij ons en op de toeristische dienst ook ter beschikking voor wie graag een houvast heeft. Verdwalen is hier niet moeilijk...

Grappig vinden we ook een andere vaak weerkerende vraag:
"Kan je daar nog meer doen dan alleen maar fietsen?" Haha! Uiteraard, getuige daarvan zijn onze andere blogposts en er zullen er nog ontelbaar veel volgen. Voor elk wat wils in onze prachtige, gezonde Provence!

Grote (sport)evenementen worden hier ook vaak georganiseerd en ze allemaal oplijsten lijkt quasi onmogelijk ... maar de absolute toppers (met gekende data) geven we onderaan graag al mee. Doorklikken naar de website van het event kan ineens, voor wie staat te popelen om deel te nemen!

2016
5-6 november * MTB * TransVentoux MTB !

2017
19 maart * Lopen * Ergysport Trail du Ventoux
29 en 30 april * MTB * Ventoux Extrem' MTB Challenge
3 tem 10 juni * Fietsen * Drôme Tour
4 juni * Triathlon * VentouxMan - Triathlon
10-11 juni * MTB *  Mont Ventoux - Lubéron => onder voorbehoud
17 juni * Fietsen * Sporta - Mon Ventoux  
=>  speciale editie - Memorial Tom Simpson (1967-2017)
25 juni * Fietsen * GFNY MTB Mont Ventoux

Voor meer tips and tricks kan je - zoals gezegd - altijd bij ons terecht ;-)
Voor volgend jaar , als we de chambres d'hôtes openen, hebben we zelfs iets speciaals voor logerende sporters in petto ... meer daarover later!

Onderaan vindt u enkele beelden van onze wondermooie omgeving tijdens verscheidene tochtjes.

In het najaar best rijden, wandelen en lopen op de wegen waar ze niet mogen jagen!

Zicht op de Ventoux als we huiswaarts - Les Valettes - fietsen:



Zie je dat kleine dorpje daar beneden aan de voet van de Ventoux? Daar wonen wij!


Fietsen & lopen naar Le Barroux en de dentelles de Montmirail:





Fietsen langs Caromb, steeds met zicht op de Ventoux ...


rara, welk dorpje is dat aan de voet van de Ventoux?


Wandelen langs onze Chapelle St Sépulcre (net achter ons huis waar we aan de opening van onze 'Les Oliviers du Taulisson' werken):


naar bv. Ste Marguerite, een 2tal km verderop:




of gewoon triathlonnen in onze tuin. Dat kan natuurlijk ook nog ;-)
...


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...